آزمایشگاه تکنولوژی روغن
 
 

Coenzymes

Space-filling model of the coenzyme NADH

Coenzymes are small organic molecules that can be loosely or tightly bound to an enzyme. Tightly bound coenzymes can be called prosthetic groups. Coenzymes transport chemical groups from one enzyme to another.[54] Some of these chemicals such as riboflavin, thiamine and folic acid are vitamins (compounds that cannot be synthesized by the body and must be acquired from the diet). The chemical groups carried include the hydride ion (H-) carried by NAD or NADP+, the phosphate group carried by adenosine triphosphate, the acetyl group carried by coenzyme A, formyl, methenyl or methyl groups carried by folic acid and the methyl group carried by S-adenosylmethionine.

Since coenzymes are chemically changed as a consequence of enzyme action, it is useful to consider coenzymes to be a special class of substrates, or second substrates, which are common to many different enzymes. For example, about 700 enzymes are known to use the coenzyme NADH.[55]

Coenzymes are usually continuously regenerated and their concentrations maintained at a steady level inside the cell: for example, NADPH is regenerated through the pentose phosphate pathway and S-adenosylmethionine by methionine adenosyltransferase. This continuous regeneration means that even small amounts of coenzymes are used very intensively. For example, the human body turns over its own weight in ATP each day.[56]

Thermodynamics

The energies of the stages of a chemical reaction. Substrates need a lot of potential energy to reach a transition state, which then decays into products. The enzyme stabilizes the transition state, reducing the energy needed to form products.

Main articles: Activation energy, Thermodynamic equilibrium, and Chemical equilibrium

As all catalysts, enzymes do not alter the position of the chemical equilibrium of the reaction. Usually, in the presence of an enzyme, the reaction runs in the same direction as it would without the enzyme, just more quickly. However, in the absence of the enzyme, other possible uncatalyzed, "spontaneous" reactions might lead to different products, because in those conditions this different product is formed faster.

Furthermore, enzymes can couple two or more reactions, so that a thermodynamically favorable reaction can be used to "drive" a thermodynamically unfavorable one. For example, the hydrolysis of ATP is often used to drive other chemical reactions.[57]

Enzymes catalyze the forward and backward reactions equally. They do not alter the equilibrium itself, but only the speed at which it is reached. For example, carbonic anhydrase catalyzes its reaction in either direction depending on the concentration of its reactants.

(in tissues; high CO2 concentration)

(in lungs; low CO2 concentration)

Nevertheless, if the equilibrium is greatly displaced in one direction, that is, in a very exergonic reaction, the reaction is in effect irreversible. Under these conditions, the enzyme will, in fact, catalyze the reaction only in the thermodynamically allowed direction.

"کوآنزیم"

مدل فضاپرکن آنزیم NADH

کوآنزیم ها مولکول های کوچک اندامکی هستند که می توانند به صورت اتصال قوی یا آزاد به یک آنزیم متصل شوند. کوآنزیم های دارای اتصال قوی راگروه افزایشی می گویند. آنها گروه های شیمیایی را از آنزیمی به آنزیم دیگر انتقال می دهند. برخی از این موادشیمیایی مثل ریبوفلاوین، تیامین و فولیک اسید، ویتامین هستند( ترکیباتی که نمی توانند توسط بدن سنتز شوندوباید از رژیم غذایی برگرفته شوند). نقل و انتقال گروه های شیمیایی، شامل انتقال یون هیدرید(H-)  توسط NAD یا NADP+، گروه فسفات توسط آدنوزین تری فسفات، گروه اتیل توسط کوآنزیم A، گروه های متینل یا متیل توسط فولیک اسید و گروه متیل توسط آدنوسیل متیونین، می باشند.

ازآنجایی که کوآنزیم ها از لحاظ شیمیایی به عنوان یک توالی از عمل آنزیم تغییر یافته اند، می توان کوآنزیم ها را به عنوان رده ای از لایه ها یا زیرلایه های ثانویه در نظرگرفت که در بسیاری از آنزیم های گوناگون مشترک هستند مثلا حدود 700 آنزیم از کوآنزیم NADH بهره می برند.

کوآنزیم ها معمولا به شکلی مداوم تولیدشده و غلظت آنها دردرون سلول درسطحی ثابت قرار دارد: برای مثال NADPH ازطریق مسیر پنتوزفسفات وآدنوزیل متیونین توسط آدنوزیل ترنسفراز تولید می شوند. این تولید مداوم به این معنی است که حتی مقادیراندک کوآنزیم نیز به شکلی بسیارفشرده مورد استفاده قرار می گیرند. مثلا بدن انسان هرروز به وزن خود در ATP بازمی گردد.

ترمودینامیک

انرژی موجود در در مراحل مختلف یک واکنش شیمیایی، زیرلایه ها مقدارزیادی انرژی پتانسیل جهت رسیدن به حالت گذار که بعدا به فرآورده تجزیه می شوند، نیاز دارند. آنزیمی که حالت گذار را تثبیت می کند، انرژی مورد نیاز جهت تولید محصول را کاهش می دهد.

همانند سایر کاتالیزورها، آنزیم ها نیز موقعیت تعادل شیمیایی را عوض نمی کنند. واکنش شیمیایی معمولا در حضورآنزیم در همان جهتی پیش می رود که که در نبودآن پیش می رفته است با این تفاوت که سرعت انجام آن بیشتر است. با این حال در غیاب آنزیم سایرواکنش های کاتالیزشده و خودبه خودی ممکن است محصولات مختلفی به دست دهند زیرا در این شرایط این محصول متفاوت سریعتر شکل می گیرد.

به علاوه اینکه آنزیم ها می توانند دو یا چند واکنش را جفت کرنند تا یک واکنش شیمیایی مطلوب ازلحاظ ترمودینامیکی، به منظورپیش بردن یک واکنش نامطلوب مورد استفاده قرارگیرد. برای مثال ازهیدرولیز ATP جهت پیش بردن سایرواکنش های شیمیایی استفاده می شود.

آنزیم ها واکنش های پیش روانه ووارونه را به طورمساوی کاتالیز می کنند. آنها خودموازنه را تغییر نمی دهند بلکه فقط سرعتی را که درآن به موازنه میرسد، تغییر می دهد. برای مثال آنهیدرازکربنیک، واکنش خود را در هر دو جهت و بسته به غلظت واکنش دهنده ها کاتالیز میکند.

                                                   

که واکنش اولی در بافت ها و با غلظت بالای CO2  وواکنش دوم در ریه ها و با غلظت پایین CO2 انجام می پذیرد.

با این حال اگر موازنه تا حدزیادی در یک جهت قرار گرفته شده باشد به این معنی است که در یک واکنش بسیارانرژی زا درواقع واکنش، برگشت ناپذیراست. تحت این شرایط در حقیقت آنزیم، واکنش را تنهادرجهت ترمودینامیکی مجاز کاتالیز می کند.

 



یک شنبه 10 دی 1391برچسب:, :: 17:48 ::  نويسنده : دانشجو ی کارشناسی دانشگاه آزاد شهر قدس

فساد روغنها(RANCIDITY):

به اکسیداسیون روغنها اطلاق میگردد. واکنش اکسیژن با اسید های چرب غیر اشباع باعث تخریب و فساد چربیها و روغنها میگردد. روغن فاسد بوی نامطبوع و طعم تندی دارد. مصرف روغنهای فاسد شده موجب بیماریهای کرونری قلب، تصلب شرایین(سخت شدن رگها) و پیری زودرس میگردند. روغن فاسد شده سرطانزا بوده و اغلب مواد مغذی خود را از دست داده است.

نکته: هر چه میزان اسیدهای چرب غیر اشباع به ویژه غیر اشباع چند گانه در یک روغن بیشتر باشد (همان امگا 3 و6)، فسادپذیری آن روغن بیشتر خواهد بود.

نکته:روغنهایی که ظاهری کم رنگ دارند دیرتر از روغنهای تیره تر فاسد میشوند.

نکته:روغنهای تصفیه نشده زودتر از روغنهای تصفیه شده فاسد میشوند.

نکته: روغنهای آفتاب گردان، دانه کتان و گلرنگ زودتر از روغنهای زیتون و کانولا فاسد میشوند.

نکته: حضور آنتی اکسیدان در روغنهای خوراکی روند فساد را کند میکند. مثل ویتامین E.

نکته: نور، گرما و اکسیژن سه عامل مهم در فساد روغنها میباشند.

نکته:میزان حل پذیری اکسیژن در روغنها هشت برابر بیشتر از حل پذیری آن در آب است.

نکته:روغن فاسد شده و تند شده حاوی رادیکال های آزاد است که سرطانزا میباشد.

نحوه نگه داری روغنها:

1- روغن های خوارکی بایستی ظرف 12-6 ماه پس از گشوده شدن درب آنها مصرف گردند.

2- اغلب روغنها در ظروف پلاستیکی شفاف عرضه میگردند بنابراین پس از خرید یا آنها را در ظروف شیشه ای مات و یا فلزی دربسته نگه داری کنید و یا در کابینت و یا  در یخچال و محیطهای تاریک و بدور از نور.

3- روغنها را حدالامکان در یخچال نگه داری کنید. ممکن است روغن ها در یخچال اندکی کدر و و نیمه جامد گردند اما چند دقیقه پس از خارج کردن از یخچال در حرارت اتاق به حالت اولیه باز خواهند گشت.

4- پس از هر بار استفاده از روغن درب ظرف آن را کاملا محکم  ببندید.

نکته: بنابراین روغنهای خوراکی بایستی در محیطهای خنک و تاریک و در ظروف دربسته نگه داری شوند.

نقطه دود(SMOKE POINT):

به درجه حرارتی گفته میشود که در آن از سطح روغن دود متصاعد میگردد که بوی تندی به مشام میرسد. در واقع در این درجه حرارت روغن شروع به تجزیه شدن میکند.

نکته:دود کردن روغن موجب بد مزه شدن غذا میگردد.

نکته:نقطه دود روغنهای نباتی بالاتر از روغنهای حیوانی میباشد.

نکته:سرخ کردن مواد غذایی بایستی پایین تر از نقطه دود روغن صورت گیرد.

نکته: روغنهای با نقطه دود بالا بایستی برای پختن وسرخ کردن استفاده گردند و از روغنهای با نقطه دود پایین باید در تهیه سس سالاد، دیگر سسها و چاشنی استفاده کرد.

نکته: حرارت زیاد در هنگام سوختن و دود کردن روغنها گلیسرول اسیدهای چرب را به آکرولئین(ACROLEIN) تبدیل میکند. این ماده بسیار سمی و سرطانزا میباشد. علت سوختن چشمها هنگام دود کردن روغن نیز همین ماده میباشد. اکرولئین موجب تحریک چشمها، بینی و ریه ها گردیده و مصرف آن همراه با مواد غذایی موجب تحریک معده وروده کوچک میگردد.

نکته:روغنهای تصفیه شده برای سرخ کردن مواد غذایی مناسب میباشند.

نکته: درجه حرارت مطلوب سرخ کردن مواد غذایی 170 تا 190 درجه سانتی گراد میباشد. بنابراین نقطه دود روغن مصرفی بایستی بالا تر از 190 درجه سانتی گراد باشد.

نکته:روغنهای تصفیه شده نقطه دود بالاتری نسبت به نوع تصفیه نشده دارند.

نکته: نقطه دود روغنها به تعداد اسیدهای چرب آزاد آنها بستگی دارد. هر مقدار این اسیدهای چرب آزاد بیشتر باشند نقطه دود پایین تر است.

نکته:هر قدر وزن مولکولی روغنها پایین تر باشد نقطه دود نیز پایین تر است.

نکته: هر میزان مدت نگه داری روغن (کهنگی) طولانی تر باشد نقطه دود کاهش می یابد. شرایط نگهداری نیز بسیار موثر است.

عوامل مؤثر دیگر در کاهش نقطه دود روغنها:

1- نمک موجود در غذا نقطه دود را کاهش میدهد.

2- تعداد دفعات استفاده از روغن.حرارت دادن مکرر روغن باعث تجمع یافتن پسمانده مواد غذایی و  ترکیبات خاص و کاهش نقطه دود میگردد.

3- مدت زمان حرارت دیدن روغن.

4- وجود مواد غذایی و ذرات خارجی در روغن.

نقطه دود چند روغن خوراکی:

گلرنگ=265 درجه سانتی گراد.
آفتاب گردان=246  درجه سانتی گراد.
کانولا=240 درجه سانتی گراد.
آوکادو=271 درجه سانتی گراد.
بادام زمینی=230 درجه سانتی گراد.
پنبه دانه=216 درجه سانتی گراد.
ذرت=232 درجه سانتی گراد.
هسته انگور=204 درجه سانتی گراد.
نارگیل=177 درجه سانتی گراد.
زیتون=238-190 درجه سانتی گراد.(بسته به نوع آن)
نخل=230 درجه سانتی گراد.
کره=170-150 درجه سانتی گراد.(بسته به نوع کره)
چربی خوک=185 درجه سانتی گراد.

نکته: ارقام فوق تقریبی بوده و روغنهای تصفیه شده از نوع تصفیه نشده نقطه دود بالاتری دارند.

نشانه روغن سوخته و غیر قابل استفاده مجدد:

1- بوی نامطبوع و مزه تند.

2- کف آلود شدن روغن.

3- تیره  شدن و افزایش گرانروی(غلظت) روغن.

4- هنگام اضافه کردن غذا در اطراف غذا حباب تولید نمیشود.

نکته: توصیه میگردد بیش از دو بار از روغن حرارت دیده استفاده نکنید. به استثنای برخی روغنهای مرغوب نظیر روغن زیتون.

نکته: به منظور استفاده مجدد از روغن ابتدا آن را از فیلتر (صافی) قهوه عبور دهید تا ذرات وخرده های غذای موجود درآن گرفته شود.

نقطه ذوب(MELTING POINT):

نقطه ذوب روغنها وچربیهای غیر اشباع چند گانه از تک غیر اشباع ها پایین تر و نقطه ذوب روغنهای غیر اشباع از روغنهای اشباع پایین تر است. نقطه ذوب روغن زیتون  -41)) درجه سانتی گراد، روغن کانولا و هسته انگور 10)) درجه سانتی گراد، روغن آفتاب گردان ((-17­ درجه سانتی گراد، کره 35)) درجه سانتی گراد و روغنهای جامد (هیدروژنه) (46) درجه سانتی گراد میباشد.

نقطه اشتعال اول(FLASH POINT): درجه حرارتی است که در آن در بالای روغن تراکم مواد فرار به حدی میرسد که شعله های باریکی پدیدار میگردند. اما شعله پایدار نمیباشد. نقطه اشتعال در اغلب روغنها 320 درجه سانتی گراد است.

نقطه اشتعال دوم(FIRE POINT): درجه حرارتی است که روغن کاملا مشتعل گردیده و برای چند ثانیه شعله ور میگردد. نقطه اشتعال دوم در اغلب روغنها 400 درجه سانتی گراد میباشد.

نکته: هرگز برای خاموش کردن روغن شعله ور از آب استفاده نکنید چراکه آتش بیشتر گسترش یافته و روغن به اطراف پخش میشود. برای فرونشاندن آتش یا درب ماهیتابه را بگذارید و یا از جوش شیرین استفاده کنید.

چند نکته در رابطه با سرخ کردن مواد غذایی:

1- از اضافه  کردن نمک به مواد غذایی قبل از سرخ کردن بپرهیزید. چراکه نمک نقطه دود را کاهش میدهد-موجب جذب رطوبت به غذا شده که این امر سبب میگردد هنگامی  که غذا بدرون روغن منتقل می شود، روغن به اطراف پاشیده گردد. در صورت لزوم در انتهای سرخ کردن به غذا نمک اضافه کنید.

2- از ظروف آلومینیومی، آهنی و مسی در سرخ کردن مواد غذایی استفاده نکنید.چراکه تجزیه و فساد روغن را سرعت می بخشند.

3- قبل از اضافه کردن مواد غذایی به درون روغن  ابتدا روغن را تا درجه حرارت معینی گرم کنید. با این کار در سطح مواد غذایی  یک لایه محافظ عایق تشکیل می شود که سبب می شود روغن نتواند به درون ماده غذایی نفوذ کرده و ماده غذایی فقط با حرارت غیرمستقیم سرخ شود. بنابراین هنگامی که روغن به اندازه کافی داغ نشده باشد لایه عایق ایجاد نگشته  و روغن به درون مواد غذایی نفوذ میکند و غذا طعم روغن میگیرد. حرارت زیاد هم از پخته شدن مغز مواد غذایی جلوگیری کرده و سطح مواد غذایی نیز می سوزد.

4- از انباشتن زیاد مواد غذایی در روغن اجتناب کنید چراکه باعث افت کردن حرارت روغن شده و روغن نیز به داخل غذا نفوذ کرده و غذا چرب می شود.

نکته: تا آنجا که میتوانید از سرخ کردن مواد غذایی پرهیز نموده و غذاها را آب پز، بخار پز و یا کباب پز کنید.

اکریلامید چیست(ACRYLAMIDE)؟

ماده ای است شیمایی بی بو وسفید رنگ-بسیار سمی که در حیوانات سرطانزا بوده ودر انسان به سلولهای عصبی آسیب میرساند.

اکریلامید چگونه تولید میشود؟

پختن و سرخ کردن مواد غذایی در حرارت بالا ایجاد اکریلامید میکند. به خصوص در مواد غذایی نشاسته دار نظیر سیب زمینی سرخ کرده، چیپس سیب زمینی،ن ان و برنج.(هر نوع ماده غذایی که سطح کربوهیدراتهای آن بالا و پروتئین آن اندک باشد)

نکته:واکنش اسید آمینه آسپاراژین(ASPARAGINE) با قندهایی همچون گلوکز وفروکتوز در حرارت بالا ایجاد اکریلامید میکند.

نکته:تنها حرارت بالاتر از 180 درجه سانتی گراد ایجاد اکریلامید میکند.

نکته: اکریلامید در حضور آب تولید نمیگردد. بنابراین بخار پز کردن، آب پز کردن ایجاد اکریلامید نکرده اما سرخ کردن، پختن و مایکروویو کردن اکریلامید تولید میکنند.

چگونه از تشکیل اکریلامید جلوگیری کنیم:

1- غذا نبایستی با حرارت بالا وبه مدت طولاتی پخته وسرخ شود.

2- حرارت روغن نباید بیش از حد بالا رود. سیب زمینی را تا حدی سرخ کنید تا به رنگ قهوه ای کم رنگ درآید نه قهوه ای تیره.

3- سیب زمینی ها را در درجه حرارت  8  درجه سانتی گراد نگهداری کنید تا اجزاء شکل دهنده اکریلامید افزایش نیابند.

4- سیب زمینی های خرد شده را قبل از سرخ کردن به مدت یک ساعت در آب تمیز بخیسانید. و یا آب پز کنید. این عمل سطح قند سیب زمینی ها را کاهش میدهد.

5- هنگام برشته کردن نان در دستگاه توستر درجه توستر را در پایین ترین حد تنظیم کنید. تا حدی که نان به قهوه ای روشن در آید ونه تیره تر.

6- سیب زمینی های لک دار برای سرخ کردن مناسب نیستند.

نکته:همچنین اکریلامید به میزان زیادی در دود سیگار موجود میباشد.

بهترین روغنها:کانولا و زیتون.

نکته: روغنهای خوراکی در دو نوع مخصوص سالاد و سرخ کردنی در دسترس میباشند. همواره از روغنهای مخصوص سرخ کردنی برای سرخ کردن استفاده کنید.

نکته:روغنهای زیتون در 4 نوع موجود میباشند:

1-EXTRA VIRGIN:روغن زیتونی که  با اولین مرحله پرس سرد استخراج شده و بهترین نوع روغن زیتون محسوب میگردد.

2-VIRGIN:روغن زیتونی که  با دومین مرحله پرس سرد استخراج شده .این روغن زیتون و نوع EXTRA VIRGIN هیچکدام با ترکیبات شیمیایی تصفیه نشده اند.

3-PURE:این روغن زیتون بوسیله ترکیبات شیمیایی تصفیه شده است.

4-POMACE:این روغن زیتون با روش استخراج به کمک حلال تهیه شده است.

نکته: برای اطلاعات بیشتر با انواع روغنها به مقاله پختن غذاها با روغنهای مختلف رجوع کنید.

روغنهای مخصوص تفت دادن و سرخ کردن: آوکادو، نخل، کنجد، کانولا، هسته انگور، زیتون، گلرنگ، آفتاب گردان، دانه کتان.

روغنهای مخصوص سس و چاشنی: دانه کتان، زیتون، بادام زمینی.

مقایسه روغنهای خوراکی :

همه روغنهای خوراکی ترکیبی از اسیدهای چرب اشباع، تک غیر اشباع (مونو) و چند غیر اشباع (پلی) میباشند و فقط درصد هر کدام از آنها در روغنهای مختلف فرق میکند. در نمودار زیر درصد هر کدام از اسیدهای چرب موجود در روغنهای مختلف آورده شده است.

نکته:روغن زیتون با 77 درصد اسید چرب تک غیر اشباع بهترین روغن خوراکی محسوب میگردد.

نکته:روغن نارگیل با 92 درصد اسید چرب اشباع بدترین روغن خوراکی محسوب میگردد

12_5

13_6

 



امروزه از روغن زیتون در پخت و پز و همچنین در تهیه مواد آرایشی بهداشتی استفاده می کنند. از این روغن صابون هم تهیه می نمایند. البته روغن زیتون را در صنایع دارویی و همچنین به عنوان سوخت چراغهای نفتی هم به کار می برند.
اسپانیا امروزه بزرگترین
تولید کننده روغن زیتون جهان است.آثار روغن زیتون بر تندرستی
تحقیقات نشان داده که
مصرف روزانه دو قاشق غذا خوری (23 گرم) روغن زیتون، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش می دهد که این امر، به دلیل وجود چربیهای اشباع نشده در این روغن است. بنابراین برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است که به جای چربیهای اشباع شده از روغن زیتون استفاده شود تا میزان مصرف کالری روزانه از حد لازم بیشتر نباشد. همچنین روغن گردو و اسید چرب امگا3 که در گوشتماهی و سبزیجات وجود دارد همچون روغن زیتون، اسیدهای چرب اشباع نشده دارند و بنابراین برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی مفیدند



طعم دهنده ها در مواد غذایی

طعم (Flavour)، مجموعه خصوصیاتی است که عمدتا در دهان به وسیله دو حس بویایی و چشایی احساس می شود، به مغز انتقال می یابد و به وسیله مغز تفسیر می گردد. بنابر این ارکان طعم را دو حس بویایی و چشایی تشکیل می دهند. طعم از خصوصیات حسی مواد غذایی محسوب می شود و به موازات دیگر خصوصیات حسی یعنی، رنگ، بافت، درجه حرارت، شکل و اندازه، در میزان پذیرش محصول یا فرآورده بسیار موثر می باشد، زیرا هر چقدر که یک ماده غذایی از نقطه نظر ارزش غذایی در سطح بالایی قرار داده شود و بسیار مغذی باشد، تنها در صورت داشتن طعم مطلوب مورد پذیرش مصرف کننده قرار می گیرد.

در سالهای گذشته به غلط از واژه اسانس به جای طعم دهنده استفاده شده است و این واژه کمابیش مورد استفاده قرار می گیرد. مانند اسانسهای اتری، اسانسهای روغنی و اسانس های الکلی به موازات اسانس در صنعت غذا از اولئورزین ها در حقیقت ترکیباتی هستند که از ادویه جات استخراج می گردند و تفاوت آنها با اسانس ها در داشتن ترکیبات یا مواد یرفرار است. امروزه از واژه طعم دهنده Flavourings به جای اسانس استفاده می شود که به سه دسته، طعم دهنده های طبیعی، طعم دهنده های مشابه طبیعی و طعم دهنده های مصنوعی یا تقلیدی تقسیم می شوند.

اصولا طعم دهنده با سه هدف در صنعت غذا، دارو و مواد آرایشی و بهداشتی به مصرف می رسند:

1)     بهبود طعم

2)     پوشش و مخفی ساختن طعم های نا مطلوب

3)     دادن و یا بخشیدن هویت به یک ماده غذایی مانند طعم پرتقالی در یک نوشابه پرتقالی رنگ در مواد غذایی

رنگ به موازات شکل، اندازه، طعم و مزه از خصوصیات حسی ماده غذایی محسوب می گردد و به عنوان یک راهنمای چشمی کیفیت، عمل می کند. از این رو در سیستم های غذایی رنگ با اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی با انجام یک فرآیند حرارتی،  رنگدانه هایی که در مواد غذایی وجود دارند، تجزیه و تخریب می شوند. گاهی اوقات در یک فصل، در محصولات برداشت شده، تغییراتی در رنگ مشاهده می شود که طبیعی می باشد مانند میوه جات و گوجه فرنگی برداشت شده در طی یک فصل که می تواند باعث متفاوت شدن رنگ فرآورده شود. در مواقعی رنگ به منظور افزایش جذابیت و به اشتها آوردن، به محصول اضافه می شود مانند افزایش رنگ به ژله های ژلاتینی که طبیعتا به رنگ هستند. گاهی اوقات رنگ به منظور دادن هویت به ماده غذایی اضافه می شود مانند رنگ پرتقالی در یک نوشابه پرتقالی و گاهی نیز رنگ وجود دارد، اما مقدار آن کمتر از انتظار مصرف کننده می باشد مانند سس گوجه فرنگی.

رنگهای که در مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند می توانند منشا طبیعی داشته باشند یعنی از منابع طبیعی استخراج شود. در این رابطه می توان به زعفران و یا زرد چوبه اشاره داشت. از رنگهای طبیعی دیگر می توان کلروفیل، آنتوسیانین و تبالین را نام برد، این رنگها دارای منشاء گیاهی هستند، اما برخی از رنگدانه های طبیعی دارای منشا حیوانی یا معدنی هستند. رنگهای حیوانی مانند رنگ قرمز کوشینیل، که از نوعی حشره استخراج می شود. این  حشره در مرحله تخم ریزی به شدت قرمز رنگ می گردد. از رنگهای طبیعی معدنی دی اکسید تیتانیوم می باشد که در پوشش سفید رنگ برخی از انواع آدامس مورد استفاده قرار می گیرد.

استفاده و یا استخراج رنگ از منابع طبیعی همیشه مقرون به صرفه نبوده و یا دسترسی به مواد اولیه وجود ندارد، بنابر این ساختمان رنگدانه های طبیعی مورد شناسایی قرار گرفته و مشابه ان در صنعت ساخته می شود. از این رنگها می توان بتاکاروتن را ذکر کرد که در سالهای اخیر در صنعت ماکارونی ایران مورد استفاده قرار می گیرد. در کشور ما گندم مخصوص ماکارونی به نام Ourum به صورت انبوه تولید نمی شود، گندم های این گونه، سبب ایجاد آرد گندم های مورد استفاده در ایران دارای ارزش نانوایی می باشند، بنابر این ماکارونی تولیدی از رنگ مطبوع برخوردار نمی باشند، لذا از رنگ بتاکاروتن استفاده می شود.

گروه سوم از رنگها، رنگهای شیمیایی مصنوعی می باشند که این رنگها برخلاف رنگهای طبیعی و مشابه طبیعی جزء مواد افزودنی شمرده می شوند و نیاز به مجوز جهت استفاده کردن می باشند. رنگهای شیمیایی مصنوعی، معمولا در نوشابه های غیر الکلی، آبنبات، آدامس و پوشش برخی از انواع شکلات استفاده می شوند.

                         

                                                  ساختار بتا کاروتن

                                 

                                                   ساختار سیانین

شیرین کننده در مواد غذایی

شیرین کننده ها به دو دسته مغذی و غیر مغذی تقسیم می شوند. شیرین کننده های مغذی در بدن تولید انرژی می نمایند در حالی که غیر مغذی ها تولید انرژی نمی کنند و یا با توجه به اینکه شیرینی آنها در برخی موارد بیش از صد برابر ساکاروزات در غلظتهایی که استفاده می شود تولید انرژی کمی می نماید.

از انواع شیرین کننده ها گلیسریزین می باشد که از ریشه شیرین بیان Licorice استخراج می گردد و در محصولاتی مانند توتون سیگار و پیپ، آبنبات، نوشابه، شکلات و فرآورده های دارویی استفاده می شود. امروزه در برخی از نوشابه های کم کالری از شیرین کننده ای به نام آسپارتام Aspartame استفاده می کنند.

در سالهای اخیر از برخی میوه های آفریقایی شیرین کننده هایی با منشاء پروتئینی استخراج گردیده است. به عنوان مثال می توان به مونیلین اشاره داشت که از میوه ای به نام سرنده پیتی Serendipity تهیه شده و حدود 2500 تا 3000 برابر ساکاروز قدرت شیرین کنندگی دارد. شیرین کننده دیگر میراکولین نام دارد که از میوه ای با نام میوه اعجاز آمیز Miracle استخراج می گردد. این ترکیب بدون طعم است اما ویژگی آن به این صورت است که طعم ترش را به شیرین تبدیل می کند، در دهان، قادر است به عنوان یک تغییر طعم دهنده، مزه آنرا به شیرینی تبدیل نماید.

از دیگر شیرین کننده ها سوربیتول می باشد که در شکلات یا بستنی مورد استفاده در افراد دیابتی مصرف می گردد. در ادامس بدون قند و قرصهای ویتامینه کودکان که قابل جویدن هستند از شیرین کننده ای به نام گزیلیتون استفاده می شود. از مالیتتول در غذاهای دیابتی، محلولهای شستشوی دهان و دندان، در آدامس، شکلات، بستنی، پاستیل و آبنبات استفاده می گردد.

                                     

                                                        ساختار سوربیتول



چکیده:

شیرهای طعم‌دارضمن داشتن انرژی بالاتر، همانند شیر طبیعی،حاوی مواد مغذی فراوان هستند. اختلاف عمده آن با شیر،بالاتر بودن میزان کربوهیدرات کل در شیر کاکائو به‌خاطر افزودن ساکارز یا شربت ذرت(با میزان فروکتوز بالا) وسطح بالاتر میزان انرژی آن است. یک لیوان شیر کاکائو حاوی فیبر و آهن بیشتری نسبت به یک لیوان شیر طبیعی است. شیر و فرآورده‌های آن از جمله شیر طعم دار،منابع عمده کلسیم در رژیم غذایی می باشند. توصیه شده که کودکان کلسیم مورد نیاز را از اولین غذاهای مصرفی بدست آورند. زیرا الگوهای غذایی مناسب در دوران کودکی، در طول دوران زندگی نیز دنبال می‌شوند. علاوه بر این مشخص شده که بهترین تامین‌کننده کلسیم مورد نیاز بدن، شیر و فرآورده‌های آن است. شیرکاکائو و دیگر شیرهای طعم‌دار حاوی مقدار بالایی کلسیم می‌باشند. به‌همین دلیل با عرضه شیر طعم‌دار به عنوان بخشی از برنامه غذای مدارس (در وعده غذایی صبحانه و ناهار) مصرف شیر و جذب مواد مغذی افزایش می‌یابد. کاکائو به علت داشتن ترکیبات کاهش‌دهنده تحریکات معده‌ای ممکن است در افرادی که نسبت به لاکتوز شیر حساس هستند باعث افزایش تحمل آن‌ها به مصرف شیر گردد. در مطالعه‌ای بر روی 600 کودک 8تا 13سال در آمریکا،حدود 78 درصد آن‌ها با طعم و مزه شیرکاکائو موافق بودند. به همین دلیل شیرهای طعم‌دار مانند شیر کاکائو نه تنها به خوبی مورد پذیرش کودکان و نوجوانان قرار گرفته بلکه والدین،مدیران خدمات غذایی مدارس و متخصصان اطفال، مصرف این نوشیدنی را به دلیل ارزش تغذیه‌ای بالای آن توصیه کرده‌اند. به هرحال تولید و عرضه شیر طعم‌دار سبب افزایش مصرف سرانه آن و در نتیجه افزایش جذب مواد مغذی در بدن می‌شود. به دلیل عدم وجود مدارک علمی معتبر در خصوص تاثیر برخی ترکیبات شیر کاکائو،از جمله شکر،کافئین و پودر کاکائو بر سلامت مصرف‌کنندگان ،توصیه می‌شود عرضه و تبلیغ مصرف شیر کاکائو از سوی مسئولان سلامت جامعه مورد توجه قرار گیرد.

 

مقدمه:

      در حال حاضر انواع متنوعی از شیرهای طعم‌دار با طعم کاکائو،توت فرنگی ،وانیل، موز،تمشک،قهوه و ...در بازار مصرف وجود دارند که محبوب‌ترین آن‌ها شیر کاکائو است. شیر طعم‌دار به صورت کامل(پرچرب)یا بــــدون چربـــی تولیــــد می‌شود. اما طی دهه گذشته رشد تولید شیر طعم‌دار در دنیا غالبا" در بین انواع کم چرب و بدون چربی بوده است.

     شیر طعم‌دار؛ به ویژه شیر کاکائو؛ در میان کودکان و نوجوانان پذیرش بیشتری دارد. بررسی انجام شده در آمریکا بر روی 12000نفر از مصرف کنندگان شــــــــــیر طعم‌دار مشخص کرد که بچه‌های کمتر از 12 سال و نوجوانان عمده‌ترین مصرف کنندگان آن هستند. ضمنا" مشخص شد بچه‌ها تمایل دارند شیر طعم‌دار را به جای خانه  در مدرسه بخورند. 

  سهم مواد مغذی شیر کاکائو

      شیر طعم‌دار ضمن داشتن انرژی بالاتر، همانند شیر طبیعی، حاوی مواد مغذی فراوان است. جدول شماره یک مقایسه میزان مواد مغذی شیر کاکائو و شیر طبیعی با چربی‌های متفاوت را نشان می‌دهد که در اکثر موارد با هم مشابه اند. اختلاف عمده آن‌ها بالاتر بودن میزان کربوهیدرات کل در شیر کاکائو به خاطر افزودن ساکارز یا شربت ذرت (با میزان فروکتوز بالا) و سطح بالاتر میزان انرژی آن است.

یک لیوان شیر کاکائو حاوی فیبر (به مقدار کم) و آهن بیشتر نسبت به یک لیوان شیر طبیعی است(1).

 شیر و فرآورده‌های آن از جمله شیر طعم‌دار،منابع عمده کلسیم در رژیم غذایی هستند. هفتاد و دو درصد کلسیم قابل دسترس در رژیم غذایی مردم آمریکا با این فرآورده‌ها تامین می‌شود. مصرف و جذب مناسب کلسیم در طول زندگی به کاهش خطر شکستگی استخوان‌ها در دوران کودکی و نوجوانی و کاهش پوکی استخوان در میانسالی و کهنسالی کمک می‌کند. توصیه شده که کودکان کلسیم مورد نیاز را از اولین غذاهای مصرفی بدست آورند. زیرا الگوهای غذایی مناسب در دوران کودکی،در طول دوران زندگی نیز دنبال می‌شود(2).

علاوه بر این مشخص شده که بهترین تامین‌کننده کلسیم مورد نیاز بدن،شیر و فرآورده‌های آن هستند. شیر کاکائو و دیگر شیرهای طعم‌دار، از جمله مواد غذایی هستند که حاوی مقادیر بالای کلسیم می‌باشند.

شیر طعم‌دار با توجه به نیازهای تغذیه‌ای مردم می‌تواند با انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی غنی‌سازی شود. غنی سازی با ویتامین‌های محلول در چربیA و Dدر شیر طعم‌دار کم چربی یا بدون چربی بسیار رایج است. شیرطعم‌دار غنی‌شده با ویتامین D مانند شیر طبیعی منبع مهم ویتامین D است .این ویتامین جذب کلسیم بدن را افزایش می‌دهد و از نرمی استخوان در اثر کمبود ویتامین D پیشگیری می‌کند .به همین دلیل عرضه شیر طعم‌دار به‌عنوان بخشی از برنامه غذائی مدارس در وعده  غذایی ناهار و صبحانه نشان داده که مصرف شیر و جذب مواد مغذی افزایش می‌یابد .

 

 ارتباط ترکیبات شیر طعم‌دار با سلامت و رفتار افراد:

شیر طعم‌دار نسبت به شیر طبیعی دارای ساکارز بیشتری است.برخی والدین بروز پوسیدگی دندان،ناهنجاری‌های رفتاری،چاقی،دیابت و... را به این شیرین کننده نسبت داده‌اند. البته مدارک علمی ثابت شده‌ای در رابطه با این ادعا  بجز در مورد پوسیدگی دندان در دسترس نیست. مواد غذایی حاوی قند می‌تواند در فساد دندان موثر باشد اما قند به تنهایی عامل اولیه توسعه فساد نیست. مقدار محدود ساکارز موجود در شیر کاکائو نسبت به سایر قندها به‌عنوان عامل فساد دندان از احتمال بیشتری برخوردار نیست. شیر طعم‌دار مایع است و به سرعت از سطح دندان پاک می‌شود و  نسبت به مواد غذایی جامد حاوی کربوهیدرات (انواع شیرینی و شکلات) که به سطح دندان می‌چسبند،تاثیر کمتری در فساد دندان‌ها دارد(4و5). یافته‌ها نشان می‌دهد که فرآورده‌های شیر از جمله شیر طعم‌دار حاوی ترکیباتی است که از دندان در برابر فساد جلوگیری می‌کند و مواد غذایی حاوی کازئین شیر،کلسیم،فسفر و کاکائو موجود در شیر کاکائو نسبت به ساکارز به تنهایی و یا سایر مواد غذایی لقمه‌ای،تاثیر کمتری در فساد دندان دارد. برعکس شیر کاکائو و سایر شیرهای طعم‌دار،مصرف نوشابه‌های غیرالکلی و نوشیدنی‌های میوه‌ای حاوی قند،به دلیل میزان قند بالای آن‌ها،خطــر فســـاد دنـــدان را افـــزایش می دهند(6).          

نگرانی این‌که مصرف قند ممکن است منجر به ناهنجاری‌های رفتاری در کودکان شود،دلیل دیگری برای حذف شیر طعم‌دار از جمله شیرکاکائو از رژیم غذایی کودکان است،اما این ادعا بر اساس مشاهده و گزارش فردیست، تحت شرایط آزمایشی کنترل شده،مصرف قند به‌عنوان عامل یا تشدیدکننده ناهنجاری‌های رفتاری از قبیل بیش‌فعالی،ناهنجاری یادگیری،پرخاشگری و ...شناخته نشده است(7و8).

 در مورد مقدار قند موجود در شیر طعم دار نیز مطرح می‌شود که در چاقی موثر است.باید توجه داشت که چاقی به دلیل توازن مثبت انرژی در اثر جذب کالری اضافی به مدت طولانی،کاهش فعالیت فیزیکی و یا ترکیبی از هردو فاکتور فوق بوجود می آید. در این بیماری چندین عامل از قبیل ژنتیک،عوامل هورمونی،سوخت و ساز بدن و عوامل دیگر دخالت دارند،بنابراین چاقی را نمی‌توان به سادگی به یک بخش از رژیم غذایی فرد نسبت داد. شیر طعم‌دار مانند شیر کاکائو در انواع بدون چربی و کم چربی در دسترس است(4و5).ضمن آن‌که یافته‌های جدید نشان می‌دهد مصرف شیر و مواد غذایی شیــــری از افــــزایش وزن و چاقـــی جلوگـــیری می‌کند. تجریه و تحلیل داده‌های حاصل از بررسی آزمایش‌های  تغذیه‌ای،نشانگر آن است که بین مصرف مواد غذایی شیری حاوی کلسیم و چاقی بدن بویژه در زنان،پیوستگی معکوس وجود دارد. مطالعه‌ای برروی 780زن در امریکا طی 12سال نشان داد که جذب کلسیم بیشتر،بخصوص از فرآورده‌های شیری، بــــا کاهش یا تعادل وزن بدن همراه است.

دخالت مصرف قند یا مواد غذایی حاوی قند در تشدید دیابت نوع دوم (دیابت غیر وابسته به انسولین) نیز از مواردی است که مطرح شده اما هیچ دلیل علمی مبنی بر این‌که مصرف قند در کنترل گلوکز خون اختلال ایجاد می‌کند و یا موجب بروز این نوع دیابت می‌شود، وجود ندارد. با این حال افزایش وزن ممکن است عامل اولیه شروع دیابت نوع دوم در افراد مستعد به لحاظ ژنتیکی باشد.(4و5و9)

 

کافئین و تئوبرومین در شیر کاکائو:

کافئین و تئوبرومین موجود در شیر کاکائو،به نسبت میزان و برخی فاکتورهای دیگر به عنوان محرک‌های ملایم سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند. گفته می‌شود که احتمالا" این ترکیبات بر بروز برخی اختلالات رفتاری در کودکان موثر هستند، اما هنوز مدارک علمی معتبر در تایید این نظریه وجود ندارد. شیر کاکائو در مقایسه با بسیاری از نوشیدنی‌های دیگر حاوی مقدار کمی کافئین (2تا7میلی گرم در هر لیوان)است(جدول شماره2). به علاوه مقدار کافئین موجود در شیر کاکائو در مقایسه با متوسط کل جذب روزانه در کودکان(mg 38یا به عبارت دیگر mg1به ازای هر کیلو وزن بدن)بسیار کمتر است(14).تاثیر کافئین بر رفتار به میزان مصرف،تحمل و یا حساسیت به آن بستگی دارد.در مقادیر پایین مصرف کافئین، با آثار مثبت همراه است در حالی‌که در مقادیر بالاتر،تاثیر منفی آن گزارش شده است. به هر حال جذب کافئین به مقدار خیلی زیاد(بیش از 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)در کودکان منجر به بروز اختلالات عصبی، دردهای معده و حالت تهوع و استفراغ می‌شود. در بعضی موارد گزارش شده که جذب کافئین بر توازن کلسیم و سلامت استخوان اثر منفی دارد. هر چند جذب بالای کافئین دفع کلسیم را از طریق ادرار افزایش می‌دهد،اما این تاثیر معمولا" جزیی است و اگر به اندازه کافی کلسیم مصرف شود،اثر کمی بر سلامت استخوان دارد. بنابراین با وجود این‌که در رژیم غذایی کودکان کافئین وتئوبرومین وجود دارد، اما تاکنون مدرکی دال بر مضر بودن آن‌ها در شیر کاکائو یافت نشده است(10). 

 

از ویژگی های دیگر شیر کاکائو:

            شیر کاکائو حاوی مقدار کمی اسید اگزالیک(6/0%-5/0%)است. این ترکیب به‌طور طبیعی در دانه کاکائو و دیگر گیاهان وجود دارد. اسید اگزالیک می‌تواند در روده با کلسیم  به شکل اگزالات کلسیم  که ماده‌ای نسبتاً نامحلول است،ترکیب و مانع جذب کلسیم شود. با این حال هیچ نوع مدرک علمی مبنی بر این‌که اسید اگزالیک موجود در شیر کاکائو در جذب کلسیم اختلال ایجاد کند وجود ندارد. شاید یکی از دلایل این است که دانه کاکائو مورد استفاده در تولید پودر کاکائو اغلب به‌صورت تخمیری و فراوری شده است،بنابراین سطح اگزالات موجود کاهش می‌یابد. ضمن آن‌که یافته‌های تحقیقی انجام شده بیانگر آن است که جذب کلسیم موجود در شیرکاکائو مشابه جذب کلسیم شیر طبیعی و دیگر مواد غذایی حاوی کلسیم است(11).

کاکائو به علت داشتن ترکیبات کاهش دهنده تحریکات معده‌ای ممکن است در افرادی که حساس به لاکتوز شیر هستند باعث افزایش تحمل آن‌ها به مصرف شیر گردد. به همین دلیل شیر طعم‌دار مانند شیر کاکائو نه تنها به‌خوبی مورد پذیرش کودکان و نوجوانان قرار گرفته بلکه والدین،مدیران خدمات غذایی مدارس و متخصصان اطفال،مصرف این نوشیدنی را بدلیل ارزش تغذیه ای زیاد آن همواره توصیه کرده اند(12).

 در مطالعه‌ای بر روی 600 کودک 8 تا13 سال،حدود78 درصد آن‌ها به طعم و مزه شیر کاکائو علاقه دارند و به مصرف آن در مدرسه نسبت به خانه تمایل بیشتری نشان داده‌اند. این علاقه سبب شده تا اکثر والدین نیز با عرضه شیر کاکائو به دانش آموزان موافق باشند.مدیران خدمات غذایی مدارس نیز دلایل حمایت خود را از عرضه شیر کاکائو به دانش آموزان،علاقه بیشتر آن‌ها به شیر کاکائو و مشارکت فراگیر در برنامه غذایی مدارس  ابراز داشته اند.پزشکان نیز بدلیل مغذی بودن این فرآورده بویژه از نظر کلسیم و اهمیت آن برای رشد کودکان با عرضه این محصول موافق هستند(13).

 به هرحال تولید و عرضه شیر طعم‌دار سبب افزایش مصرف سرانه آن و در نتیجه افزایش جذب مواد مغذی در بدن می‌شود. به‌دلیل عدم وجود مدارک علمی معتبر در خصوص تاثیر برخی ترکیبات شیر کاکائو از جمله شکر،کافئین و پودر کاکائو بر سلامت مصرف کنندگان،توصیه می‌شود عرضه و تبلیغ مصرف شیر کاکائو از سوی مسئولان سلامت جامعه مورد توجه قرار گیرد.



چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:, :: 15:36 ::  نويسنده : دانشجو ی کارشناسی دانشگاه آزاد شهر قدس
   
 
 
 
 
 
 
 
 
Mazola Corn Oil 
 
 
 
 
 
 
oya Sesame oil‏Kad
 
 
 
 
 
 
 
 
 
huile d'olive saint venant
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Leonardo Gold Premium Extra Virgin

 

   Kirkland Organic Extra Virgin Olive Oil

 Columela Extra Virgin Olive Oil From Spain
 

 Bariani California Olive Oil
 

 Zoe Organic Extra Virgin Olive Oil
 

 Frantoia Barbera Extra Virgin Olive Oil from Sicily
 

 Olio Taibi Monocultivar Nocellara Extra Virgin Olive Oil
 

 

 




آزمون تشخیص خلوص بادام (آزمایش بی بر)

روش کار:

5 سی سی روغن بادام را همراه با 1 سی سی معرف بی بر داخل لوله آزمایش ریخته و بعد از 15 دقیقه وضعیت رنگ را بررسی می کنیم.

 نتیجه: اگر روغن مورد آزمایش روغن بادام خالص باشد به رنگ قهوه ای روشن در می آید اما اگر به رنگ صورتی در آید ناخالصی را نشان می دهد.

آزمون تشخیص خلوص روغن زیتون

روش کار:

10 گرم روغن زیتون و  6  قطره اسید سولفوریک و 9 قطره اسید نیتریک را داخل لوله آزمایش ریخته و به مدت 5 دقیقه در بن ماری قرار می دهیم.

نتیجه: اگر روغن مورد نظر روغن زیتون خالص باشد به رنگ زرد روشن یا زرد مایل به سبز در می آید اما اگر روغن های دیگر باشد به رنگ قهوه ای در می آید.

 

آزمون بروئن (تشخیص خلوص روغن کنجد)

روش کار:

2 سی سی روغن کنجد را با 1 سی سی HCL  حاوی 1 درصد ساکارز در لوله آزمایش ریخته و به مدت 5 دقیقه آن را ثابت می گذاریم.

نتیجه: رنگ قرمز نشانه حضور سزامول است ( سزامول آنتی اکسیدان روغن کنجد است.) اما رنگ قهوه ای ممکن است به وسیله برخی از دیگر روغن ها نیز ایجاد شود.

 

                                                    



متابولیسم پروتئین ها
آمینواسیدها به وسیله یاخته ها برداشت می شوند تا برای سنتز پروتئین مخصوصی مصرف شوند. برای انجام این عمل، باید تمام آمینواسیدهای اساسی مورد نیاز انزیم ها، یا پروتئینهای ساختاری آماده باشند. در صورت فقدان امینواسیدها، بقیه امینواسیدها بوسیله یاخته مصرف می شوند تا یا به مصرف یاخته های دیگر برسد و یا برای تولید انرژی بکار روند. در این حالت پروتئین ساخته نمی شود. علاوه بر امینواسیدهای اساسی که یاخته قادر به تهیه انها نیست .
 امینواسیدهای غیر ضروری مورد نیاز خود را از محفظه امینواسید بر میدارد و اگر این اسید ها در مخزن امینواسید موجود نباشند، یاخته با استفاده از نیتروژن امینواسیدهای دیگر، انها را می سازد.
در صورتی که یاخته ای نتواند همه امینواسیدهای غیر اساسی را بسازد، از امینواسیدهایی که توسط یاخته های دیگر سنتز شده و به مخزن امینواسیدهای خون انتقال یافته اند، استفاده می کنند بعضی از یاخته های بدن ممکن است مقداری امینواسیدهای اساسی اضافی داشته باشند. با اینکه تمام مراحل سنتز پروتئنی بسیار پیچیده است، اما این مراحل با شتاب انجام می گیرد. به طوری که گاه فقط یک دقیقه طول می کشد.
یاخته های بدن امینواسیدهایی را که برای سنتز پروتئینی جدید لازم ندارند؛ ازاد        می کنند. این امینواسیدها به کبد برمی گردند.
در انجا در جریانی به نام امین گیری (دی امیناسیون) ( واکنشی که احتیاج به ویتامین B6    دارد) گروه امینها جدا می شوند و باقی مانده بدون نیتروژن وارد یک سیکل متابولیکی (سوخت سازی ) می شود و پس از تبدیل به چربی یا کربوهیدرات، اکسیده می گردد وانرژی تولید می کنند، یا اینکه به صورت منبع انرژی ذخیره می شوندو قسمت نیتروژن دار، پس از یک رشته تغییرات شیمیایی به وسیله کبد به اوره تبدیل می شود و توسط کلیه ها در ادرار دفع می گردد.
 چون کلیه، این اوره ر به عنوان مواد دفعی حاصل از متابولیسم دفع می کند، اگر مصرف پروتئین بیش از مقدار ضروری برای ساخت بافتها و ترکیبات اساسی بدن باشد، امکان دارد کلیه را برای دفع مواد دفعی تحت فشار قرار دهد- مخصوصا اگر مصرف مایعات برای تشکیل ادرار کم باشد. امینواسیدی که پس از امین گیری به شکل کربوهیدرات متابولیزه می شود، یک امینواسید گلوکوژنیک  است و اگر به صورت اسید چرب متابولیزه شود امینواسید ستوژنیک نامیده می شود در گذشته چنین تصور می شد که پروتئین های بدن نسبتا ثابتند، ولی با استفاده از ایزوتوپ های رادیو اکتیو، مشخص شد که پروتئین های بدن در حالت حرکت متعادل هستند و نیتروژن به طور ثابت از یک بافت به بافت دیگر و بین آمینواسیدهایی که قبلا جذب شده یا آنهایی که تازه جذب شده اند ،مبادله می شوند . پروتئین بافتها به طور مداوم تجزیه و دوباره سنتز می گردند ، آنگاه یا به مخازن آمینواسیدها اضافه می شوند ، یا اینکه از آنجا آمینواسید می گیرند .
آمینواسیدهای غذایی نیز به این مخازن وارد می شوند گرچه منبع مهمی برای ذخیره مازاد پروتئین وجود ندارد ، اما هنگامیکه پروتئین مصرفی افزایش می یابد ، کبد بزرگ   می شود . هچنین بعضی از پروتئین بافتها از قبیل آلبومین ، پلاسما نمودار ذخایر پروتئینی متحرک هستند .
در صورت کمبود کیفی و کمی پروتئین، ذخایر پروتئینی بدن تجزیه می شوند تا آمینواسیدهایی را که بیشتر مورد نیاز بدن است، سنتز کنند. مقدار گلوبولین پلاسما      ( یکی از پروتئین های مهم خون ) در کمبودهای پروتئینی تغییر نمی کند، در حالیکه میزان آلبومین کاهش می یابد پروتئین های کبد، مخاط معده، عضلات و پوست، به عنوان ذخایر متحرک آمینواسیدها، مورد استفاده قرار می گیرند ، اما پروتئین بافت مغز در مقابل تغییرات مقاوم است .
ذخایر متحرک پروتئینی که می توانند پر و خالی شوند 25% از کل پروتئین بدن را تشکیل می دهند و مخزن آمینواسیدها ، تقریبا نمودار 0.5 گرم نیتروژن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است . مادامی که بدن در حال تعادل نیتروژنی است ، مقدار کل پروتئین بدن تغییر نمی کند ، اما میزان تعویض و نو شدن پروتئین بدن از یک بافت به بافت دیگر متفاوت است ، بطوریکه آمینواسیدها در برخی از بافتها مانند روده ، لوزالمعده و کبد ، بسیار سریع تعویض می شوند ولی در کلاژن و عضلات با نیم عمری حدود چند صد روز آمینواسیدهای خود را به کندی تعویض می کنند .
اگر مقدار پروتئین غذایی کم باشد ، میزان تعویض و نو شدن آنها در تمام بافتها کاهش می یابد نیم عمر کل پروتئین بدن 80 روز است و میزان سنتز پروتئین در یک مرد بالغ 0.3 گرم برای هر کیلو گرم وزن بدن در روز تخمین زده شده است .
در شرایط خاصی ، آمینواسیدها در بافتهای مشخصی متراکم می شوند . مثلا انسولین باعث تحریک برداشت آمینواسید توسط یاخته های عضلات و استرادیول سبب افزایش برداشت آمینواسید در رحم می شود .
همچنین دو هورمون رشد و آدرنالین ( اپی نفرین ) مصرف آمینواسیدها را در عضلات بالا می برند .
محصولات نهایی متابولیسم پروتئین عبارتند از : دی کسیدکربن ، آب ، انرژی و مواد نیتروژن دار موجود در ادرار .
فاصله زمانی بین هضم و دفع پروتئین ها نیز مانند کربوهیدراتها ممکن است از چند دقیقه تا چند ماه طول بکشد که این امر به واکنشهای میانه راه متابولیسم و پایداری پروتئین بدن بستگی دارد .
 



چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:, :: 14:46 ::  نويسنده : دانشجو ی کارشناسی دانشگاه آزاد شهر قدس


كراتين
كراتين در سالهاي اخير به عنوان مكمل تقويت انرژي ورزشكاران محبوبيت زيادي كسب كرده است. برخلاف استروييدهاي بدن ساز، تنها عارضه مصرف كراتين، افزايش وزن است. كراتين يك اسيد آمينه است كه به طور طبيعي در عصلات اسكلتي بدن وجود دارد. هنگامي كه يك ورزش سنگين و كوتاه مدت انجام ميدهيد (نظير بلند كردن وزنه)، يك واكنش شيميايي خاص اتفاق مي افتد تا انرژي كافي در اختيار عضلات قرار دهد. كراتين در اين واكنش نقش اساسي دارد. بدن انسان، ميزان زيادي كراتين جهت فعاليتهاي معمول روزانه ذخيره نمي كند. در صورت تمايل به افزايش قدرت عضلاني، تقويت قدرت تحمل و تأخير خستگي در ورزش هاي سنگين بايد از مكمل كارتين استفاده كنيد. با اين حال، اين ماده براي همه افراد مفيد نيست. به عنوان مثال، كراتين به قدرت تحمل و كارآيي در ورزش هاي هوازي نظير دو يا دوچرخ سواري كمك نمي كند. علاوه براين، برخي افراد به دليل عوامل ارثي. پاسخ خوبي به مكمل كراتين
نمي دهند. انواع متعدد مكمل كراتين در بازار وجود دارد. جهت كسب بهترين نتيجه فرآورده اي را استفاده كنيد كه حاوي منوهيدرات كراتين به صورت تركيب با گلوكز (كربوهيدرات) باشد.

موارد استفاده
* كراتين مي تواند موجب اثرات زير شود:
* افزايش دسترسي به انرژي فوري در عضلات
* افزايش قدرت عضلاني
* افزايش تحمل ورزش سنگين كوتاه مدت
* كمك به تأخير خستگي
* افزايش توده عضلاني
* كاهش تخريب عضلاني در شرايط بعد از عمل جراحي
* كمك به بيماران قلبي با افزايش عملكرد قلب و كاهش اسپاسم قلبي و تقويت تحمل ورزش
منابع غذايي
بدن انسان حدود نيمي از كراتين مورد نياز خود را مي سازد. نيم ديگر از طريق مصرف غذا تآمين مي شود. بهترين منابع غذايي كراتين، گوشت قرمز و ماهي است. اين غذاها حاوي 1 گرم كراتين به ازاي نيم پوند گوشت خام است. با اينحال، به منظور كسب انرژي نمي توان به ميزان كراتين موجود در غذا اكتفا نمود، بلكه نياز به مكمل كراتين منوهيدرات نيز وجود دارد.
ساير اشكال
منوهيدرات كراتين به اشكال مختلف وجود دارد. رايجترين نوع آن پودري است كه با آب يا آب ميوه مخلوط ميشود. سازندگان معتقدند كه فرآورده هاي مايع جديد كراتين منوهيدرات سريع تر جذب خون ميشود و از نوع پودر بهتر است. اين نوع فرآورده از نوع پودري گران تر است. منوهيدرات كراتين به صورت قرص، كپسول، شمش انرژي، جويدني با طعم ميوه، تركيبات نوشيدني و فرآورده هاي ديگر نيز وجود دارد. مصرف منوهيدرات كراتين به صورت تركيب با گلوكز (يك كربوهيدرات ساده) بهتر از فرآورده كراتين تنهاست. به همين جهت انواع فرآروده هاي تركيبي كراتين- گلوكز در بازار وجود دارد. با پزشك معالج در خصوص فرآورده مناسب جهت خودتان مشورت كنيد.
نحوه مصرف
به منظور كسب نتيجه بهتر از مصرف فرآورده كراتين لازم است در ابتدا ميزان زياد كراتين به منظور ايجاد ذخيره در عضله مصرف شود. يك فرد 80 كيلوگرمي بايد 5 گرم كراتين منوهيدرات 4 بار در روز (جمعاً 20 گرم در روز) به مدت يك هفته مصرف كنيد. بدين ترتيب عضلات شما از كراتين اشباع و اثرات مفيد آن ظاهر خواهد شد. معمولاً ميزان نگهدارنده 5-2 گرم در روز جهت جبران ميزان مصرف شده و حفظ سطح اشباع عضلاني كافي است. در صورت افزايش يا كاهش زياد بايد ميزان مصرف را متناسب با آن زياد يا كم كرد.
موارد احتياط
عوارض جانبي مهمي در مورد مصرف مكمل كراتين منوهيدرات به منظور افزايش كارآيي ورزشي بروز نمي كند. تنها عارضه آن افزايش وزن است. اين امر به دليل افزايش آب در داخل و خارج سلولهاي عضلاني است. افزايش وزن 4-3 كيلوگرم در در 2-1 هفته اول مصرف مكمل كراتين شايع است.
گزارشهايي در خصوص عوارض جانبي ديگر در هنگام مصرف مكمل كراتين نظير گرفتگي عضلاني، كشيدگي عضلاني و مشكلات گوارشي، اختلال عملكرد كليوي و آسيب كبدي وجود دارد. برخي مطالعات تاكنون خلاف اين ادعاها را اثبات كرده است و تحقيقات بيشتر در جريان است. در حال حاضر مكمل كراتين بي خطر به نظر مي رسد.

تداخل هاي احتمالي
از غذاها و نوشابه هاي حاوي كافئين اجتناب كنيد چون ممكن است اثرات مثبت مصرف مكمل كراتين را از بين ببرد. توجه داشته باشيد كه كافئين نه تنها در قهوه، نوشابه هاي سبك و چاي بلكه در شكلات و برخي فرآورده هاي خنك بدون نسخه و مسكن ها نيز وجود دارد.
جهت اطمينان به برچسب محتويات توجه كنيد.



چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:, :: 14:37 ::  نويسنده : دانشجو ی کارشناسی دانشگاه آزاد شهر قدس

انواع قهوه هاي توليدي
1- BRAZILIAN: طعم ملايمي دارد- از گونه عربيكا ميباشد. در برزيل كشت ميشود.
2- COLUMBIAN: از گونه عربيكا ميباشد- طعم تند و كمي ترش دارد. در كـلمبيا كشت ميشود.
3- GAVA: در اندونزي كشت ميشود- از گونه عربيكا ميباشد.
4- JAMAICA: در جامائيكا كشت شده و غليظ و ترش مزه است.
5- AFRICAN: در اتيوپي، كنيا و تانزانيا توليد ميشود.
6- MOCCA: در يمن توليد ميشود و از گونه عربيكا ميباشد. ترش و تند ميباشد.
7- TURKISH: بر خلاف نامش در اندونزي، سنگاپور و مالزي كشت مي گردد.
 
مراحل فراوري قهوه
دانـه هـاي قهوه در واقع دانـه هاي مـيوه گـيـلاس مانــندي مي بـاشــد كـه COFFEE SHERIES نــام دارد. ايــن مـيـوه هنگامي كه ميرسد قرمز رنگ ميـــگردد. روند فراوري قهوه  به دو شيوه تر و خشك انجام ميپذيرد.
روش خشك: ميوه قهوه را پس از چيدن روي سطح زمين پخش ميكنند تا زير آفتاب خشك گردد سپس در فواصل معين آن را زيرو رو مي كنـنـد. تا 7 الي 10 روز. تا زماني كه رطوبت آنها به 11 درصد كاهش يـابــد- در ايــن زمــان پوسته خارجي ميوه قهوه، قهوه اي رنگ ميگردد.
روش تر: مغز ميوه قهوه پس از 24 ساعت از چيدن از دانه هاي آن جدا ميگردد. سپس دانـه ها به مدت 12 الــي 28 ساعــت درون تـانـك تـخـمـير ريـخـتـه شده كه در اين مدت آنـــزيمهاي طبيعي لايه اي كه دانه ها را احاطه كرده را سست كرده و از دانــه هـــا جــدا مي گردد. سپس دانه ها در معرض آفتاب قرار داده شده و يا درون خشك كنهاي صنعتي ريخته شده تا خشك گردند. بعد از ان دانه هاي قهوه بر اساس اندازه و جــرمشان درجه بندي و سوا ميشوند.
قـهــوه بــصــورت خـام صادر مي گـردد كـه بـه قـهـوه سـبـز (GREEN COFFEE) مشهور ميباشد. اما طعـم واقعي قهوه زمان بو دادن (ROASTING) نمايان ميگردد. دانه هاي قهوه
درون چـليكهاي چرخنده ريخته مي شود و در درجه حرارت288  درجه سانتي گراد حرارت مي بــينند. پس از 8 دقيقه حرارت دادن دانه هاي قوه شروع به تركيدن ميكنند (مانند ذرت بو داده) و اندازه آنها به 2 برابر اندازه اوليشان افزايش مي يـابد. سـپـس روغـن آنها خارج شــده و قهوه اي رنگ ميگردند. روغن دانه هاي قهوه (COFFEE ESSENCE=CAFEOL ) نام دارد. در واقــع ميزان بو دادن قهوه تعيين كننده طعم و رنگ قهوه است.
مدت زمان بو دادن
1-  7 دقيقه: بو دادن ملايم: AMERICAN ROAST.
2-  9 الي 11 دقيقه: بو دادن متوسط: CITY ROAST.
3- 12 الي 13 دقيقه: بو دادن تا حد تيره: FRENCH ROAST.
4- 14 دقيقه: تيره ترين حالت: ESPERESSO ROAST.
درجه بندي دقيق تر بودان، واژه هاي و اصلاحات مربوط به قهوه، روشهاي دم كردن...
 



بررسي مقايسه اي چاي سبز و سياه
بنا بر آخرين تحقيقات ، به شما توصيه مي کنيم که مصرف چاي روزانه خود را به ۶ فنجان برسانيد تا از خواص قابل توجه آن براي سلامتي ، که شامل کاهش خطر بيماريهاي قلبي و انواع خاصي از سرطان است ، بهره مند شويد و خبر خوش اين است که « چاي سياه » شما درست به اندازه « چاي سبز »  اين محبوب متعصبين تندرستي و بسيار بيش از چاي هاي گياهي برايتان مفيد است .
چاي سياه و چاي سبز
« چاي سياه » که در جهان غرب پرطرفدار است ، از برگهاي « سرگل » که پلاسانده ، غلتانيده و خشک شده است ، درست مي شود . « چاي سبز » از سرگلهاي تازه تهيه مي شود . پزشکان اغلب چاي سبز را سالمتر از چاي دم کشيده ، مي دانند .
بيشتر به اين علت که ميزان « کافئين » آن کمتر است . اما بررسيها در چند سال اخير نشان داده است که ميزان « آنتي اکسيدانها » - ترکيباتي که به بدن در جنگ بر ضدمولکولهاي مضري به نام راديکال کمک مي کنند - در چاي سياه و سبز برابر است . راديکالها در بروز امراض خطرناکي نظير بيماريهاي عروق قلب و انواعي از سرطان ، مثل تومورهاي ريه و روده ،‌ نقش بسيار دارند . راديکالهاي آزاد زيادي بر اثر مصرف دخانيات ، آلودگي هوا ، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد وعوامل ديگر در بدن به وجود مي آيند .
نقش چاي در مبارزه با بيماريها
آنتي اکسيدانهاي موجود در چاي « فلاوونوئيد » هستند ؛ ترکيباتي قوي که به باور دانشمندان در مبارزه با بيماريها مؤثرند . برخي محققان معتقدند که آنتي اکسيدانهاي چاي از آنتي اکسيدانهاي ميوه و سبزيجات نيرومندتر ند . يک فنجان چاي تقريباً حاوي ۲۰۰ ميلي گرم فلاوونوئيد است . نوشيدن سه فنجان چاي در روز به غلظت فلاوونوئيد در خون به ميزان ۲۵ درصد مي افزايد .
چاي همچنين حاوي فيتوکميکالها است که در آخرين بررسيها به عنوان عامل احتمالي جلوگيري از رشد تومورهاي سرطاني مطرح شده اند . تحقيقات پيشرفته اي در مورد توانايي چاي در مبارزه با بيماريهاي قلب نيز انجام شده است . نتايج يک بررسي در آمريکا نشان داده است که خطر بروز حملات قلبي در کساني که روزانه يک چند فنجان چاي مي نوشند ، نصف کساني که چاي مصرف نمي کنند .
چاي ، منبع غني املاح مفيد و ويتامين ها
چاي ، سياه و سبز هر دو منابع غني پتاسيم ، منگنز و نيز و ويتامين هايي مانند ويتامين A  که خواص ايمني دارد ، ويتامين B6 که در سوخت و ساز بدن نقش حياتي دارد و ويتامين B1 و ‌‌B2 که براي آزاد سازي انرژي از غذا ضروري هستند ، مي باشند . پتاسيم نقش مهمي در حفظ ضربان طبيعي قلب دارد ، اعصاب و ماهيچه ها را قادر به فعاليت مي سازد و ميزان مايعات درون سلولي را تنظيم مي کند . منگنز براي رشد استخوانها و کل بدن ضروري است و ۵ تا ۶ فنجان چاي ۴۵٪  از نياز ما به اين ماده را تأمين مي کند .
آيا کافئين چاي مضر است ؟
چاي سياه در گذشته به دليل ميزان بالاي کافئين شهرت نامطلوبي پيدا کدره بود  بنابر يک باور عاميانه کافئين آن بيش از کافئين قهوه است . ولي حقيقت اين است که يک فنجان ۲۰۰   ميلي ليتري چاي محتوي ۴۰ ميلي گرم کافئين است ، در حالي که اين ميزان در يک فنجان قهوه فوري معمولي ۶۰ ميلي گرم و در مورد قهوه از صافي رد شده ۱۵۰ ميلي گرم است .
چگونه و چقدر چاي بنوشيم ؟
متخصصان تغذيه مصرف کمتر از ۳۰۰ ميلي گرم کافئين در روز را مجاز مي دانند ، که به ما اجازه نوشيدن چندين فنجان چاي را مي دهد . البته بايد به ياد داشته باشيم که ماکافئين را از خوردن شکلات ، نوشابه ها ، داروهاي سرماخوردگي و مسکن ها نيز مصرف مي کنيم .
بيشتر پزشکان نوشيدن چهار تا شش فنجان چاي در روز را توصيه مي کنند . بهتر آن است که از صرف چاي در ضمن وعده هاي غذايي خودداري کنيم ، زيرا ممکن است مانع جذب آهن شود . چاي براي کساني که تحمل نوشيدن هشت ليوان آب در روز را ندارند خاصيت ديگري هم دارد .از آنجايي که مدرملايمي است ، يک راه عالي براي افزايش ميزان مصرف مايعات است .
تأثير چاي روي کاهش کلسترول
از زمانهاي قديم گفته مي شد که چاي به کاهش کلسترول کمک مي کند و اکنون تحقيقات جديد ثابت مي کند که اين فرضيه درست است . البته شما با نوشيدن يک يا دو فنجان چاي اضافه در روز سودي نخواهيد برد .
مطالعات نشان مي دهد که افراد داراي کلسترول نسبتاً بالا که از مکمل هاي حاوي عصاره چاي سبز وسياه براي دوازده هفته استفاده مي کنند بطور متوسط ۱۶ درصد کاهش کلسترول LDL خواهند داشت . ( کلسترول LDL  نوعي از کلسترول در خون است که باعث ايجاد پلاک هاي داخل شرياني مي شود ) .
اين ميزان کاهش به اندازه تأثير داروهاي استاتين نيست ولي با بسياري از درمانهاي غيراستاتيني قابل مقايسه است . مطالعات اوليه با عصاره چاي سبز تأثيري در کاهش سطح کلسترول نداشت . ممکن است افزودن عصاره چاي سياه باعث تفاوت در نتيجه آزمايش قبلي شده باشد . 
 
 



چهار شنبه 6 دی 1391برچسب:, :: 14:30 ::  نويسنده : دانشجو ی کارشناسی دانشگاه آزاد شهر قدس

اثرات کافئین
 
هفته نامه سلامت : با وجودي كه كافئين، جزء جدانشدني نوشيدني‌هاي مطبوعي مانند چاي، قهوه و نوشابه است اما همچنان ابهامات زيادي در مورد آن وجود دارد.
مصرف مداوم كافئين مي‌تواند باعث وابستگي فيزيكي فرد به كافئين شود اما منجر به اعتياد نمي‌شود.
كافئين خواب را مي‌پراند
كافئين، عملكرد نوعي پيام‌رسان شيميايي (نوروترانسميتر) به‌نام آدنوزين را مهار مي‌كند. آدنوزين باعث القاء خواب در فرد مي‌شود و به همين دليل، مصرف كافئين خواب را از سر شما مي‌پراند. علاوه بر اين، كافئين با كاهش زمان عكس‌العمل و افزايش توانايي تمركز بر روي يك موضوع خاص، هوشياري شما را بيشتر مي‌كند. به تازگي پژوهشگران دانشگاه هاروارد در بررسي‌هاي خود بر روي افرادي كه براي مدتي از خواب محروم شده بودند، دريافتند كه مصرف تنها 20 ميلي‌گرم كافئين (كه در60 گرم قهوه وجود دارد) باعث مي‌شود كه آنها در تست‌هاي شناختي نتايج بهتري كسب كنند.
 
ارتباط كافئين با اضطراب
اكثر متخصصان با اين موضوع موافقند كه مصرف كافئين در اول صبح مشكلي ايجاد نمي‌كند مگر اينكه بخواهيد دائم مصرف آن را ادامه دهيد. به تازگي پژوهشگران انگليسي نشان داده‌اند كه مصرف 200 ميلي‌گرم كافئين (تقريبا معادل 2/5 فنجان قهوه) باعث افزايش استرس افراد و كاهش اعتماد به نفس آنها در برخورد با وضعيت‌هاي مختلف مي‌شود. علاوه بر اين، مطالعات ديگر نشان داده‌اند كه مصرف كافئين باعث افزايش تدريجي فشارخون و تشديد اضطراب مي‌شود. اين وضعيت به ويژه در افرادي كه دچار اختلالات اضطرابي هستند و نيز بيماران قلبي كه داروهاي گروه مثل ايندرال يا همان پروپرانولول) را مصرف مي‌كنند، اهميت بيشتري دارد، زيرا كافئين تاثير اين داروها را از بين مي‌برد. از طرف ديگر، كافئين قادر است بيش از هفت ساعت در بدن باقي بماند و به همين دليل منجر به ايجاد اختلالات اضطرابي در افراد مستعد مي‌شود. اگر شما شب‌ها مشكل خواب داريد، به مقدار كافئين مصرفي خود بيشتر توجه كنيد و سعي كنيد مقدار آن را تا 300 ميلي‌گرم در روز يا حتي كمتر كاهش دهيد. علاوه بر اين، توصيه مي‌كنيم از مصرف كافئين پس از ساعت 3 بعد از ظهر اجتناب كنيد تا دچار بي‌خوابي نشويد.
 
 
ورزشكاران كافئين بخورند
كافئين در ورزشكاران حرفه‌اي اثرات هورمون آدرنالين را تشديد مي‌كند، ولي در ورزشكاران معمولي تاثيرات خوبي دارد. به همين دليل، توصيه مي‌كنند كه ورزشكاران حدود يك ساعت قبل از ورزش، يك فنجان بزرگ قهوه را مصرف كنند كه تقريبا معادل 100 ميلي‌گرم كافئين دارد. البته بايد مراقب ضربان قلب خود در طي ورزش باشيد.
رابطه قهوه با چاقي
برخي از نوشيدني‌هاي كافئين‌دار بر تلاش شما براي كاهش وزنتان، تاثيرات منفي دارند. نتايج يك مطالعه جديد نشان داده است زناني كه نوشيدني‌هاي كافئين‌دار مصرف مي‌كنند، روزانه 206 كالري بيشتر از بقيه انرژي دريافت مي‌كنند. براي حل اين مشكل مي‌توانيد به هنگام مصرف قهوه از شيرهاي كم‌چرب يا شير سويا به‌جاي شير پرچرب استفاده كنيد. در ضمن به تدريج مصرف شكر را هم كاهش دهيد، چرا كه هر قاشق شكر 50 كالري اضافي به بدن شما مي‌رساند. اصولا توصيه مي‌كنيم كالري، هر چه در روز مي‌خوريد را محاسبه كنيد و جمع بزنيد تا كالري بيش از حد به بدن شما نرسد و چاق نشويد.
كافئين به‌عنوان مسكن
كافئين يك تنگ كننده عروق است، بنابراين مي‌تواند عروق گشاد شده را (كه عامل اصلي ايجاد اغلب سردردها هستند) به اندازه طبيعيشان بازگرداند؛ به همين دليل در ساخت برخي از مسكن‌ها از كافئين استفاده مي‌شود و در ضمن كافئين مي‌تواند در بهبود بعضي از انواع سردردهاي ميگرني هم موثر باشد. حتي برخي متخصصان معتقدند كه يك عامل شروع حملات ميگرني، نوسان سطح كافئين در بدن است‌. تحقيقات نشان داده است كه كافئين مي‌تواند اثر آسپرين و استامينوفن را تا 40 درصد افزايش دهد.
وابستگي به كافئين
مصرف مداوم كافئين مي‌تواند باعث وابستگي فيزيكي فرد به كافئين شود اما منجر به اعتياد نمي‌شود. به همين دليل اگر شما دائما قهوه مصرف كنيد، يك روز كه قهوه نمي‌خوريد دچارسردرد مي‌شويد. ساير علائم كه به‌دنبال 12 تا 24 ساعت عدم مصرف كافئين ايجاد مي‌شوند، عبارتند از: تحريك‌پذيري، اختلال در تمركز، خستگي و حتي تهوع و استفراغ و دردها يا گرفتگي‌هاي عضلاني. به‌طور كلي علائم محروميت از كافئين در كساني ديده مي‌شود كه مقادير زيادي از اين ماده را در روز مصرف مي‌كنند. هر چند بروز اين علائم در افرادي كه تنها 100 گرم كافئين در روز دريافت مي‌كرده‌اند هم ديده شده است. اگر شما قصد داريد مقدار كافئين مصرفي خود را كاهش دهيد، توصيه مي‌كنيم به تدريج و در هر هفته 10 درصد مصرف خود را كم كنيد تا عوارض آن در شما ايجاد نشود.
پيشگيري از بيماري‌ها
تا به حال ثابت نشده كه كافئين به تنهايي مي‌تواند از ابتلا به بيماري‌هاي مزمن جلوگيري كند ولي بسياري از نوشيدني‌هاي حاوي كافئين، چنين اثراتي دارند. به گفته محققان، مواد آنتي‌اكسيدان موجود در يك ليوان چاي سبز يا سياه، اثرات بهتري از ميوه‌ و سبزيجات در برابر راديكال‌هاي‌آزاد‌دارند. راديكال‌هاي آزاد مواد مضري هستند كه در اثر واكنش‌هاي شيميايي درون بدن ايجاد مي‌شوند و سرطان‌زايي آنها به اثبات رسيده است. تحقيقات نشان داده است كه نوشيدن چاي سياه باعث كاهش خطر ابتلا به حمله قلبي يا سكته مغزي مي‌شود و مصرف چاي سبز و سفيد هم خطر ابتلا به سرطان را كاهش مي‌دهند. مطالعات متعدد نشان داده‌اند كه قهوه هم همان اثرات مفيد چاي را دارد. طبق مطالعه‌اي كه نتيجه آن در مجله انجمن پزشكي امريكا (جاما)‌ به چاپ رسيده، مصرف قهوه باعث افزايش حساسيت بدن به انسولين و در نتيجه كاهش خطر ابتلا به ديابت نوع 2 مي‌شود. تحقيقات ديگر هم حاكي از اين هستند كه ميزان ابتلا به بيماري پاركينسون و سرطان روده بزرگ در افراد مصرف كننده كافئين، كمتر است.
قهوه و بيماري‌ قلبي
در مورد ارتباط بين مصرف قهوه و ابتلا به بيماري‌هاي قلبي ابهاماتي وجود دارد. برخي پژوهشگران معتقدند كه بين مصرف قهوه و ابتلا به فشارخون بالا رابطه اي وجود دارد اما اين ارتباط تنها در جوانان سياهپوست اثبات شده است. با اين وجود تحقيقات اخير نشان داده‌اند كه بين مصرف قهوه و كاهش انعطاف‌پذيري عروق ارتباطي وجود دارد. كاهش انعطاف‌پذيري عروق از عوامل خطر مهم در ابتلا به بيماري‌هاي قلبي است.
از سوي ديگر شواهد محكمي در مورد ارتباط مصرف‌ قهوه با پوكي استخوان وجود ندارد. اگر چه كافئين باعث مي‌شود كلسيم بيشتري از طريق ادرار دفع شود، ولي مقدار اندك كلسيم دفع شده با افزودن 2 قاشق شير به قهوه قابل جبران است. مورد ديگر مربوط به مصرف‌ قهوه در خانم‌هاي باردار است. در گذشته به خانم‌هاي باردار توصيه مي‌شد براي كاهش خطر نقايص جنيني، از مصرف كافئين خودداري كنند ولي امروزه معلوم شده است كه حتي مصرف بيش از 200 ميلي‌گرم كافئين در روز، بعيد است خطري براي جنين آنها داشته باشد
اثر کافئین بر بارداری
دانشمندان دانمارکی طی معاملات و تحقیقاتی در حدود 10 سال به این نتیجه رسیده‌اند که زنان بارداری که بیش از 8 فنجان قهوه در دوران بارداری می‌نوشند، دو برابر بیشتر به زنانی که قهوه نمی‌نوشند در خطر مرده‌زایی قرار می‌گیرند.
به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز، این دانشمندان اعلام کرده‌اند که کافئین موجود در قهوه ممکن است سبب سفت شدن رگ‌های خونی تغذیه کننده جفت و در نتیجه آن کاهش اکسیژن رسانی جهت تکامل جنین شود.
کافئین مستقیماً اثر مخرب روی تکامل قلب جنین دارد. آژانس استانداردهای غذایی بیان می‌کند که 300 mg کافئین، معادل 3 تا 4 فنجان قهوه در روز کاملاً بی‌‌ضرر است وهیچ‌گونه اثر مخاطره آمیز بر روی سلامتی مادر یا جنین ندارد.

 
 



درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان آزمایشگاه تکنولوژی روغن و آدرس oillaboratory.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 7
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 30
بازدید ماه : 151
بازدید کل : 136168
تعداد مطالب : 62
تعداد نظرات : 0
تعداد آنلاین : 1